Ja het kan.
Maar het is pittig. Je zult dan onder een lamp moeten gaan, binnen zonder bijlichten redden ze het niet. Je zult ook continu moeten spuiten tegen beestjes.
Mijn record staat op 5 jaar. Daarna bezweek de plant toch echt. Langer dan dat zou moeten kunnen, met de juiste zorgen en het juiste lichtschema (tenminste 17 uur per dag licht). Dat betekent vrijwel automatisch dat je er een kastje voor moet bouwen. Dan kun je net zo goed een kweektent opzetten, dan valt er nog wat te roken ook. Wiet geeft daarnaast geen backbuds, je zult dus volledig op de topgroei moeten leunen, dat gaat automatisch richting een literati.
Punt is, om het legaal te houden, zit je vast aan hennep die nooit mag bloeien. Die produceert minder actieve stof, en zolang je de aankoopbon bewaart dan val je binnen de mazen van de wet; je kweekt immers geen psychoactieve bestanddelen. En ook niet met het doel om drugs te verwerven.
Ik wil de discussie toch wel aan gaan, want het is weer gezegd!
Of je het een bonsai mag noemen? Tsja, mogen mensen de bomen die in een bonsaipot staan ook zomaar een bonsai noemen? De Japanners zijn niet erg kritisch in hun omschrijving, en de afgelopen 30 jaar zijn ze zelf ook aardig van die traditie aan het afwijken. Ik zie hen wel als autoriteit op het gebied.. Als ze er zelf niet zo moeilijk over doen, waarom hanteren wij dan die belachelijke standaard wel? Om hen zo goed mogelijk na te doen? Dat gaat niet als we niet dezelfde flexibiliteit hanteren. Om het beter te doen dan zij? Waar halen we het lef vandaan om ze in hun eigen nationale traditie te willen verslaan, en de overmoedigheid dat we dat überhaupt kunnen? Daar lopen we een paar honderd jaar op achter.
Zolang niemand mij het verschil tussen een niet-bonsai en een wel-bonsai duidelijk kan maken, tot op de regel precies, klinkt het toch echt als apekool. Dat elitaire gelul komt me echt de keel uit. Het geeft een vage schijn dat iedereen die een beetje vernieuwend is, het per definitie fout doet, en jij doet het altijd goed omdat jij wel weet wat bonsai is.
Vat 't in een enkele zin of alinea samen, de hele definitie van bonsai zonder ambigue boodschap, en dan wil ik best accepteren dat er niet-bonsai en wel-bonsai bestaan. Maar zolang niemand dat doet, of kan doen, zelfs Japanners niet, denk ik dat 't beter is om daar geen standpunt over in te nemen. Het is makkelijk om te zeggen dat iets geen bonsai is, dat wel. Maar zeg me eens wat een bonsai wel is. Maak mij eens duidelijk wat het verschil dan is. Krampachtig kaders willen hanteren is prima, maar dan moet het kader duidelijk zijn. Blijkbaar is het niet flexibel zoals in Japan, maar Statisch. Dat betekent dat het vast ligt. Dat betekent ook dat er een heldere definitie is. Die heb ik blijkbaar gemist.
Een wietbonsai voldoet aan alles: een flinke nebari, een oud-uitziende bast, karakter in groei en beweging, verweerd uiterlijk, zelfs bladreductie, dood hout en jins zijn mogelijk. Maar het mag geen bonsai zijn.. Eenieder die dat durft te zeggen, is in mijn ogen verplicht om dan even aan te halen wat een bonsai wel zou moeten zijn. Als dat te moeilijk blijkt, denk ik dat het beter is om zulke uitspraken niet te doen. Als je zo ver gaat om je vingers daar aan te branden, dan verzorg ik graag het vuur. Het is nogal wat om te zeggen namelijk, dat het maken van een verweerde en oud uitziende plant met karakter in een kleine pot, geen bonsai is.
Ik wil graag verlicht worden, klaarblijkelijk weten jullie meer dan ik.
Ik verwacht dat het volgende gebeurt: iemand poneert een definitie, die vervolgens gecorrigeerd wordt, en opnieuw gecorrigeerd wordt, en dat wordt herhaald tot in de eindigheid. Dat zou betekenen dat die definitie flexibel is. Zoals met veel kunstvormen het geval is. Dat is niet erg denk ik. Dat moet kunnen. Alleen moeten de kunstenaars daar in mee durven gaan. Bonsai is geen ambacht, het is een kunstvorm. Het lijkt me goed dat we dat ook zo behandelen. Als iemand een overtuigende bonsai kan maken van een wietplant, dan vind ik dat meer getuigen van artistiek vermogen dan een juniperus in een pot rammen en een stuk bast strippen om het vervolgens een bonsai te noemen.
Voor mij persoonlijk, is de definitie rekbaar en flexibel. Daar mogen we van mening in verschillen, maar dan wil ik dat je die mening goed kunt onderbouwen voor jezelf. De volgende keer dat je zoiets zegt, wil ik graag zien dat je benoemd waarom het dan geen bonsai is. Dat heb ik nog niemand zien doen namelijk. Keer op keer zie ik nukkige reacties die neer komen op de rekbaarheid van het begrip, het schoorvoetend toegeven dat er eigenlijk geen strakke definitie is. Bewijs het tegendeel. Ik zal dan de eerste zijn die zijn woorden terugneemt. Ik wil ook graag kaders hanteren en strakke definities hebben.. de autist in mij schreeuwt er om. Maar zolang niemand die weg plaveit, ga ik er ook niet over lopen. Met harde stenen smijten om een verkeerde weg te duiden, heeft dan ook geen enkele zin. Maar dat is wel wat er gebeurt. Ik zie graag een beetje reflectief vermogen. Ik wil best concessies maken en mijn gedachtegoed bijstellen, maar dat kan pas als er redelijk tastbare opties zijn. Die zijn er nu niet. Het lijkt me daarnaast goed om, ten alle tijde, uitspraken te vermijden die niet te onderbouwen zijn. We zijn immers geen politici.
