Ik heb hier 2 zaailingen van een rode acer palmatum. Deze stonden onder de grote acer die ik vorige zomer heb verplaatst. De originele aarde zit nog rond de kluit; ik heb enkel de pot verder aangevuld met zeoliet.Aangezien het binnenkort tijd wordt om deze te verpotten of verplanten, wilde ik eens vragen wat nu de beste methode is om hier ooit bonsai van te maken. Ik vermoed dat ik ze, na snoeien en spreiden van de wortels, best in volle grond zet en rijkelijk bemest.Laat ik hen best vrijuit groeien of snoei ik hen´op een bepaalde manier?

Volle grond en eerst maar eens flink laten groeien, je hebt nog niks nu om mee te werken.
Volgend jaar kan je eventueel terug snoeien naar een beweging.
Een jaar of 8 in volle grond zal aangewezen zijn om naar een goeie startstam te gaan.
Ik vraag me trouwens altijd af waarom velen hier op het forum dat altijd in twee keer willen doen?
Je graaft die uit, zet die in een pot, en een maand later zet je ze dan in volle grond. Dat is twee keer rommelen aan die wortels, als de plant al gereageerd heeft en al fijne nieuwe kwetsbare worteltjes maakt, dan gaan jullie die weeral direct terug eraf halen door hem opnieuw te verplanten. Waarom zet je die plantjes niet direct in volle grond waar ze moeten staan voor de komende jaren, als je ze dan toch al uit de grond hebt gehaald? Als je bang bent voor nog komende vorst leg je gewoon een deken rond het boompje of wat stro, en die grond gaat niet bevriezen.
Groeten Luc.

In de volle grond plaatsen is voor kwekers, aanschaf kweekboom bespaard u tijd en moeite.
De wortels onder het oppervlak, die zie je niet en ontwikkelen zich met de tijd.
Zou ze apart in grote bonsai pot plaatsen met geschikt substraat.
Naar wens vormen, inkorten en laten uitgroeien.
Daar geniet u mogelijk het meest van.

Plaats ze in de volle grond voor verdikken tenzij je er een bos van wilt maken waarbij dunnere stammetjes volstaan.

Bedankt voor de antwoorden.
Ik ga hen in eerste instantie in de volle grond zetten.
Het lijkt me toch de algemene opinie dat ze hier harder in groeien, en dus sneller verdikken, dan in een trainingsbak.
Ik ga ze wel op een plankje oid zetten om een gespreide wortelvoet te krijgen.
En dan bv elke 2 jaar uitgraven om aan de wortels te werken.
Dan kan ik er altijd nog voor kiezen om hen naar een trainingsbak te verhuizen.

Men zet ook wel eens boompjes in een vijvermandje, zodat je een soort 'hybride-oplossing' krijgt. Ze staan wel in een pot in goed substraat, maar daardat de wortels buiten het mandje kunnen groeien, hebben ze wel hetzelfde voordeel als in de volle grond. En ze kunnen gemakkelijk uit de grond gehaald worden als het nodig is (als ze bv in de weg staan).
Heeft iemand hier ervaring mee? Zou dit een meerwaarde zijn in mijn geval?

Dan zijn er 2 methoden om de stammen te laten dikken:
1) grow and cut: de boompjes vrij laten groeien tot de gewenste dikte bijna bereikt is en dan inkorten en een nieuwe leader laten groeien.
2) cut and grow and cut: de groeipunt verwijderen en de zijtakken vrij laten groeien. Elk jaar de zijtakken verwijderen en nieuwe zijtakken laten groeien.

De eerste methode zorgt voor tapsheid door de naar boven kleiner wordende stamsegmenten en het verdikken gaat sneller.

De tweede methode zorgt voor tapsheid door de zijtakken (lijkt me natuurlijker) en laat kleinere snoeiwonden achter.
@Trick_Styler Ik denk dat dit de methode is die jij bedoelt?

Ik heb 2 boompjes, dus denk dat ik beide ge proberen.

@Diluca Ik heb hen midden in een hittegolf uitgegraven. Ik kon hen inderdaad gewoon thuis in de grond steken, maar ik wil graag binnenkort de wortels spreiden. Dan had ik hen dus ook weer uit de grond moeten halen.
En ondertussen hebben ze mooi in een potje op mijn terrastafel staan blinken .

Correct, de voorkeur voor meer vertakkingen t.o.v. een enkele hoofd tak.

Panda schreef : Bedankt voor de antwoorden.Ik ga hen in eerste instantie in de volle grond zetten. Het lijkt me toch de algemene opinie dat ze hier harder in groeien, en dus sneller verdikken, dan in een trainingsbak. Ik ga ze wel op een plankje oid zetten om een gespreide wortelvoet te krijgen.En dan bv elke 2 jaar uitgraven om aan de wortels te werken. Dan kan ik er altijd nog voor kiezen om hen naar een trainingsbak te verhuizen.Men zet ook wel eens boompjes in een vijvermandje, zodat je een soort 'hybride-oplossing' krijgt. Ze staan wel in een pot in goed substraat, maar daardat de wortels buiten het mandje kunnen groeien, hebben ze wel hetzelfde voordeel als in de volle grond. En ze kunnen gemakkelijk uit de grond gehaald worden als het nodig is (als ze bv in de weg staan).Heeft iemand hier ervaring mee? Zou dit een meerwaarde zijn in mijn geval?Dan zijn er 2 methoden om de stammen te laten dikken:1) grow and cut: de boompjes vrij laten groeien tot de gewenste dikte bijna bereikt is en dan inkorten en een nieuwe leader laten groeien.2) cut and grow and cut: de groeipunt verwijderen en de zijtakken vrij laten groeien. Elk jaar de zijtakken verwijderen en nieuwe zijtakken laten groeien.De eerste methode zorgt voor tapsheid door de naar boven kleiner wordende stamsegmenten en het verdikken gaat sneller.De tweede methode zorgt voor tapsheid door de zijtakken (lijkt me natuurlijker) en laat kleinere snoeiwonden achter.@Trick_Styler Ik denk dat dit de methode is die jij bedoelt?Ik heb 2 boompjes, dus denk dat ik beide ge proberen.@Diluca Ik heb hen midden in een hittegolf uitgegraven. Ik kon hen inderdaad gewoon thuis in de grond steken, maar ik wil graag binnenkort de wortels spreiden. Dan had ik hen dus ook weer uit de grond moeten halen.En ondertussen hebben ze mooi in een potje op mijn terrastafel staan blinken :cheer: .

In navolging van het opkweken in volle grond. Dit is een carpinus Coreanum die ik had aangekocht samen met 8 andere. Ik heb toen een groepsbeplanting gemaakt met 7 boompjes en dit was één van de overschotjes. Die heb ik toen in volle grond geplaatst wegens te on-interessant als solitair.
vervolgens heb ik de methode toegepast om de eerste 2 jaar te laten groeien, en dan elk jaar terug snoeien naar een beweging waarmee ik verder wil. Na 12 jaar heb ik hem gisteren uitgegraven en heb ik nu wel een startplant waarmee iets aan te vangen is.

Sommige zeggen dan, ja maar als ik 12 jaar moet wachten? Maar als je iets staan hebt wat nu toch niet bruikbaar is, en je hebt de plaats in je tuin, kan je het maar beter doen. Binnen 12 jaar ben je toch waarschijnlijk nog altijd bezig met bonsai en dan heb je een nagenoeg gratis goeie startplant erbij, je hebt daar ook heel weinig werk mee. Eén keer snoeien per jaar.
't Is maar een bedenking hè.
Groeten Luc.

Dag Luc,

Dat is ook mijn idee. Ik weet dat het heel lang gaat duren voor dit een startplant wordt. Maar zoals je zegt, zal ik hier ondertussen ook bijna geen omkijken naar hebben. Maar als ik dan inderdaad binnen 12 jaar nog aan bonsai doe, heb ik wel écht goeie startplanten. En tegen dan hopelijk de nodige ervaring om er ook echt iets moois van te maken.

Ik heb niet voldoende plaats in mijn tuin om vanalles en nog wat in volle grond te gaan kweken. Maar voor 2 rode acers wil ik wel een uitzondering maken; deze zijn ook mooi als niet-bonsai.

Buiten elk jaar terugsnoeien, denk ik dat ik ze best ook wel af en toe opgraaf om aan de wortels te werken...

Ja, dat doe ik ook. Als je voor een termijn van 12 jaar gaat kan je hem 2 keer even uitgraven om de wortels te herschikken,dus om de 4 jaar.
Ik heb deze maar één keer uitgegraven, 6 jaar geleden. Doe je het meer hou je het wortelgestel beter onder controle, doe je het minder dan gaat de verdikking en groei sneller.
Groeten Luc.

Ik was even aan het bekijken waar ik deze best zou zetten in mijn tuin. Ik lees online veel tegenstrijdigheden ivm de beste standplaats. Devene website zegt dat zij best in de schaduw of halfschaduw staan, de andere (waaronder deze website) dat ze best zonnig staan.
Ik dacht altijd dat het blad van een acer palmatum geen al te felle zon verdraagt. Zo'n jonge boompjes lijken me hier extra gevoelig voor?
Zou het een goed idee zijn om hen onder de moederboom te plaatsen? Hier zouden ze enkel ochtendzon krijgen.