Toen ik het bij de mijne voor het eerst zag werd ik ook nerveus. Het was een soort oranjebruin hars. Ik heb de verkoper gebeld. Die zit vlak bij mij in de buurt, en ik dacht, als het besmettelijk is, hebben ze wrl liever dat ik weg blijf.
dus ik zei:"ik kom er nu aan!'. Ze zeiden:' Dat is goed!'.
Maar eenmaal aangekomen, lieten ze me andere mume's zien die daar stonden en daar zat het ook op... De boom heeft daar de hele zomer gestaan en in het najaar heb ik hem mee naar huis genomen. Ze gaven me een bruin poedertje mee om nog te benevelen. Maar hij kon of wilde niet zeggen wat het was... Dit jaar heb ik nog geen 'hars' gezien... fingers crossed. De bladeren zijn lichtgroen. Ik mest heel lichtjes...
Ze zijn lastig omdat
* de takken erg breekbaar zijn en bedraden erg lastig is. (alhoewel ik nu merk dat ze in de lente buigzamer zijn als in de winter),
* ze slecht tegen vorst kunnen, zeker als ze in bloei staan en daarna
* ze moeilijk te snoeien zijn. Je kunt de takken niet, zoals gebruikelijk bij loofbomen, naar hartelust snoeien, maar je moet altijd een bladknop laten staan, anders sterft de tak af. Dus de takken worden gaandeweg steeds langer, omdat backbudding nauwelijks optreedt. In die zin lijkt hij dus meer op een conifeer dan op een prunus. Ik heb de boom laatst meegenomen naar een werkavond bij Lodder en hun gevraagd te snoeien voor me. En nog zijn er takjes dood.
Het is lastig uit te leggen: bij de meeste bomen die ik heb, heb ik er vertrouwen in dat ik weet wat goed voor ze is, maar bij de mume ben ik wat onzekerder.
Maar de bloemen zijn onovertroffen.