Hallo mensen ,

Ik was zo een beetje aan het lezen en was toch wel benieuwd hoe de mensen hier eigenlijk aan hun bonsai hobby zijn begonnen en hoe het ging met hun eerste eigen bonsai maken. Ik zelf vinden bloemen en planten erg mooi en dan voornamelijk tropische soorten uit Azië, vandaar ik altijd wel oog had voor de orchideeën en bonsai. Maar uiteindelijk heb ik eerst voor m'n orchideeën gekozen en de planten die ik graag wilde heb ik nu na een paar jaar kunnen verzamelen. En nu kan ik rustig tijd besteden aan de bonsai .
Vandaag kocht ik voor het eerst m'n starters boompje een Juniperus chinensis is het volgens mij . En ik zat/zit me helemaal druk te maken over hoe ik moet beginnen ... Ik heb een vorm in gedacht en en weet dat ik moet snoeien en binden en vormen en al die dingen. Maar ik ben eigenlijk bang dat ik het boompje verpest en anders wel dood maak .
Mijn eerste ervaring met het maken van m'n bonsai is dus een nachtmerrie zal ik maar zeggen. Ik had 'm vandaag op tafel gezet en ik heb naar 'm gekeken met m'n snoei schaar in 'm ene hand en m'n andere hand beetje de takje te verbuigen om te kijken hoe ver ze konden buigen . En uit eindelijk heb ik de schaar neer gelegd en heb het boompje buiten gezet
Ik ga toch nog maar eerst weer wat lezen, foto's en plaatjes bekijken.
Als het me uit eindelijk gelukt is dan zal ik wel wat foto's laten zien en als ik echt niet zeker weet dan horen jullie nog wel van me

Nou ik ben benieuwd naar jullie verhalen

groetjes

Inge

Hey Inge,

Iets van wat je schreef komt me heel bekend voor!
Nieuwe boom aangeschaft, op tafel gezet, schaar in de hand, wat buigen etc. etc. Tja zo gaat dat dan en maar denken hoe ga ik het doen, wat zou het beste zijn en ga maar door.
Jij hebt het enige juiste gedaan n.l. schaar wegleggen en boompje wegzetten.
Het komt vanzelf wel wat je in je hoofd hebt en dat hoeft niet meteen van vandaag op morgen.
En denk dus niet dat je de enige bent die een eerste bonsai stijlen als een "nachtmerrie" ziet, er zullen er velen zijn geweest denk ik.
Ik heb in mijn kas onder de tafels stapels bonsaipotten en potjes staan die ooit allen een bewoner hebben gehad!
Mijn allereerste was een probeersel met een klimop, werd een leuk bonsaiachtig iets en dat was het begin.
Maar het is eigenlijk een kwestie van vallen en opstaan voor je de ins en outs eigszins eigen bent.
Dus niet al te druk maken, het komt wel!

Mijn begin kun je hier helemaal lezen op het forum van begin tot nu .

Hallo Inge,

Ik ben ook begonnen omdat ik erg van tuinieren houd, maar ik kwam er echt mee in aanraking bij kennissen van mij. Die deden deze hobby al lang en ik wilde natuurlijk ook zulke mooie boompjes Dus ik zag in de tuin een zaailing van een eik en ben hiermee gaan experimenteren dat uiteindelijk tot niets leidde;p Ik ging maar eens een boek kopen en nadat ik het had gelezen ging ik het nog een proberen met een kleine spar. Dit ging stukke beter, want ik wist de regels en stijlen van bonsai en vooral wat de bedoeling ervan is Helaas liet ik het boompje buiten staan en vroor hij dood

Na nog wat experimentjes met stekjes etc., ben ik eens een kant en klare 'bonsai' in een tuincentrum gaan kopen; de carmona. Ik wist na het kopen pas dat dit een 'moeilijke' soort was, maar als je eenmaal weet waar de plant wel en niet van houdt (daar kom je vanzelf achter) is het een erg mooi boompje.

Natuurlijk is dit geen echte bonsai, dus ik ging naar een bonsaikweker en heb daar een juniperus gekocht, mijn eerste echte bonsai!!

Een jaar later heb ik nog een bos met wilgen samen met de eigenaar van de kwekerij, die mijn kennissen weer kende, gemaakt. Sindsdien bestaat mijn collectie uit 2binnenbonsais 2buitenbonsais en nog veel stekjes/experimentjes.


Dit was de hele geschiedenis, ik hoop dat je het kon volgen.

Hoe het bij mij begon:

Ik had al een tijdje interesse in bonsai, en wat vage plannen om zelf een boompje te houden. Toen kreeg ik van mijn moeder 2 boompjes, van de markt (zgn "mallsai": en serissa foetida en een ulmus parvifolia.

Eerst heel erg mijn best gedaan om ze in leven te houden: wateren bemesten, onderhoudssnoei. De twee boompjes heb ik om zeep geholpen. Voornaamste oorzaak is dat ik ze binnen in slechte omstandigheden hield.

Toen besloot ik alleen maar met inheemse soorten (of toch in ieder geval soorten die hierbuiten gedijen) te gaan werken. Toevallig vond ik wat ligusterstronkjes en een cotoneaster(denk ik).

Vooral met die cotoneaster ben ik gaan experimenteren: verpotten, snoeien, bedraden etc. en ondertussen maar verzamelen (waarschijnlijk voor de gevorderden een bekende "fase" of gaat dat nooit meer over?)

De cotoneaster heb ik nog steeds, gaat nu zijn 3e groeiseizoen in. 't is een lelijk ding maar ik beschouw het wel als mijn eerste succes: ik kan hem in leven houden.

En intussen experimenteer ik vrolijk verder en mijn collectie ruw materiaal is nu zo uitgebreid dat als ik het met één boompje niet weet, ik dat opzij kan zetten en met een ander boompje aan de slag ga.

Soms is bonsai een kwestie van lef: doen!
Soms is bonsai een kwestie van geduld: niet-doen!
Door je te ontwikkelen, soms door vallen en opstaan zul je leren wat je moet (niet-)doen

Nou oke, in Amsterdam op de markt wel eens bonsai gezien. De binnenbonsai uiteraard.
Toen ik nog in Utrecht woonde had ik al e.e.a. over bonsai gelezen en gezien en dus was het tijd om mijn eerst bonsai aan te schaffen. Dit vond ik in een tuincentrum in Hengelo terwijl ik aan het herstellen was van de operatie aan mijn blinde darm.
Een best mooie Serrissa Foetida...
Zoals de meesten onder ons gelijk bezig gegaan met snoeien en verpotten. Mos eroverheen... Dat ging eigenlijk wel goed. Alleen was ik niet helemaal tevreden. Dus nog een keer verpot. En snoeien als een gek!
Ondertussen een ulmus erbij gekocht en een carmona. Heerlijk. Het virus kwam keihard aan!
Toen stond er in de krant dat er een bonsaitentoonstelling zou zijn in de buurt. Ik natuurlijk daarheen en ik kwam in gesprek met de mensen die daar met hun bomen bezig waren. Met wat koopwaar onder de arm (een paar dunne sprietjes waarvan ik nooooooit bonsai zou kunnen maken, snap ik nu) ging ik voldaan weer naar huis. Er bleek een vereniging in de buurt te zijn.
Ik dus met mijn serrissa, wat nagelschaartjes en wat groen binddraad in een kartonnen doos op de fiets van Hengelo naar Oldenzaal. (Ik was inmiddels verhuist....)
Daar heb ik zo veel geleerd! Mijn eerst volgende boom was een pseudolarix van Lodder Bonsai. Daarop wilde ik dood hout maken. In de vorm van een kurketrekker. Ik dus aan het werk met een scherp mesje en na een week bleek dat ik mijn nieuwe aanwinst had vermoord...
Tijdens mijn scheiding zijn bijna al mijn projecten, mooi of niet, dood gegaan. Een paar honderd euro en uren tijd en concentratie.
Gelukkig heb ik inmiddels weer een hele mooie collectie. Niets is al af, maar elk jaar wordt het weer mooier.
Ik besef dat bonsai voor mij eerst een verzamelwoede heeft veroorzaakt. Tegenwoordig geniet ik er vooral van als de bomen gezond zijn. Kwaliteit gaat boven kwantiteit.
Dat bonsai in de commerciele sector zijn intrede heeft gedaan vind ik persoonlijk jammer. Mensen krijgen er vaak een verkeerd beeld van. De esthetiek ontbreekt vaak. Wabi Sabi, cultuur, rust, gedult, zorg, etc. etc. etc. Het is iets wat niet klaar is op het moment dat jij het wilt.
De reis is net zo belangrijk als de bestemming. En misschien komen we nooit aan.

hoe het begon,
bij mij uit medelijden.
mijn ex-vriendin was jarig dus naar de bloemist voor een bloempje.
na rond kijken in de winkel zag ik achterin op een tafel en beetje in het donker een soort boompje achtig iets staan. piep jong dingetje, twee pinken dik de stam en rond de 15cm hoog als ik me nog kan herinneren. half dood aan het gaan en super uitgedroogd. ik vond het echt zielig en vroeg de verkoopster wat het was. ze zei dat het een bonsai moest voorstellen maar moest een keer weggegooid worden. en dat het een crassula was. mijn moeder had enkele crassula's en die zei dat het sterke planten waren. ik vond het echt zielig en heb hem meegnomen voor tien gulden.

mijn vader is was en is nog steeds een echte tuinliefhebber dus gelijk wat informatie gezocht voor de verzorging. vertoeteld, tegen gepraat, helemaal blij in de watten gelegd en op de foto is het nu na dik tien jaar, nu een vuist dikke stam en ongeveer 60cm hoog. geeft geen bloemen maar dat maakt niet uit. en zo ben ik verder gaan beginnen met buitenbonsai, ulmus, enz intussen meerdere fouten gemaakt en meerdere verloren. ik heb geen top bonsai,
maar ze worden met hart en ziel verzorgt.

Hallo allemaal,

Vandaag ben ik jarig en heb een bonsai boompje gekregen (volgens mij is het een Ligustrum, maar dat staat niet op het kaartje). Omdat ik er helemaal geen verstand van heb, maar het wel heeeel erg leuk vind, ben ik meteen het internet opgegaan om info te zoeken.

En wat ik hier lees: van alles ermee willen doen, niet weten wat kan en je afvragen hoe het moet. Is allemaal heel herkenbaar. Ik durf er voorlopig helemaal niets mee te doen omdat ik bang ben dat ik het verknal. En dat vind ik zielig voor de plant.

Dus eerst maar eens meelezen in dit forum en kijken of ik erin kan komen. Het lijkt me wel heel erg leuk. Ik ben nogal veel thuis vanwege een chronische ziekte (MS) en dan is dit wel heel leuk om mee bezig te zijn.

Verder eerst ook maar eens kijken of ik mijn account een beetje kan opfleuren met een avatar enzo. Tot nu toe blijven de afbeeldingen "niet plakken" en de tekst die ik als handtekening wil gebruiken is na het bewaren ook steeds weg. Maar dat is vast een ander topic hier.

Ten eerste gefeliciteerd!

Wat leuk dat je zo in aanraking met bonsai terecht bent gekomen! Ik zou inderdaad eerst veel informatie over de soort zoeken, qua standplaats en verzorging etc. en vervolgens opbouwen en het in de praktijk brengen.

Mocht je op problemen stuiten, maak gerust een nieuw topic aan, geen probleem wij helpen je graag!

Nog een fijne verjaardag!

Welkom hier,
Post (als het lukt) een foto van je boom, dan kunnen we mee genieten, en weten we gelijk of het wel een Ligustrum is