Vandaag bladerde ik door het forum, en het valt me op dat bij de helft van de planten die getoond wordt aangegeven wordt "korter maken", "te weinig taps" etc.

Erg interessant om te zien, want zelf hou ik niet zo van de Sumo Bonsai, oftewel, bonsai met extreme tapsheid. Voor mij is een bonsai die het beeld geeft van een boom in de verte hetgeen ik nastreef, dus weinig tapsheid, maar hogere, elegante lijnen. Helaas lijkt dat niet in het beeld van bonsai vandaag te passen.

Toevallig (Bestaat dat, toeval!?)ben ik ook dit weekend weer eens in het boek 'the complete book of Bonsai' van Harry Tomlinson aan het lezen. Dit boek uit 1990 bevat vele foto's van bonsai aan de hand waarvan hij stijlen en vormen uitlegt, en de manieren waarop diverse doelen bereikt kunnen worden. In dity boek staan heel veel bomen met weinig tapsheid. Met omgekeerde tapsheid. Met 'bar branches' etcetc. Dus allemaal bomen die op dit moment door veel mensen als 'niet bonsai waardig' worden gezien. bv deze:



www.abbeville.com/interiors.asp?ISBN=155...tionNumber=04#CapTop

Ik vraag me dan af; Zijn we nu verder gevorderd dan 25 jaar geleden? Of zijn dit mode bewegingen? Gaan we over 20 jaar mensen er op wijzen dat hun boom onnatuurlijk veel tapsheid heeft?

Ben benieuwd hoe iedereen dit ziet

ik begrijp wat je wil zeggen… dit was me in het boek ook opgevallen dat er redelijk wat boompjes instaan die vandaag door velen zouden afgebroken worden..
hoewel ik wel denk dat hij destijds veel soorten ergens een project in een pot gezet heeft om er toch een foto van te hebben.. want sommige van deze bomen zoals deze kers lijken zelfs helemaal geen vorming gehad te hebben..

ik hou ook niet van die driehoekige sumo bomen met een nebari plateau te breedte van de pot..

maar een boom mag altijd wel een beetje tapsheid vertonen vind ik, hoewel je in de natuur eerder slanke lijnen vindt en tapsheid maar weinig opvalt (ik zeg wel weinig, dus kom niet af met voorbeeld foto's van gevallen waar het wel zo is om te beweren dat het voorkomt.. dat weet ik ook wel..)

ik sluit me dus wel aan bij jou.. ik verkies om loofbomen (zoals bv mijn Deshojo) natuurlijker te vormen.. met slankere lijnen en hier en daar zaken die tegen de regels zijn.. als de rest van de boom goed opgebouwd is dan compenseert dit wel.. maar wel met enige tapsheid natuurlijk..

Denk dat het vooral opgaat voor wat formelere vormen.
En we hangen natuurlijk steeds meer aan de Japanse manier van vormen waar tapsheid ouderdom en hoogte in het miniatuur weergeeft.
Veel cascades en semi's hebben vrijwel geen tapsheid en bij coniferen/naaldbomen yamadori zie je het door alle vrije vormen, kronkels en dood hout ook minder terug.
Natuurlijk betekent niet altijd een slanke ontwikkelde boom. Ook in de natuur is alles in verhouding.
Zou je meer richting een natuurlijkere styling en ontwikkeling willen kan je beter de penjing kant op gaan. Daar (ligt aan de regio en stijl van de school) is het gedwongen en kunstmatige aspect een stuk kleiner en in sommige gevallen niet belangrijk.

Ik heb overigens een paar oude Ten boeken geleend en daar staan zogenaamde masterpieces in met omgekeerde tapsheid. Bovenin zijn ze 2x zo dik als de Nebari.
Kijk bijv naar de juniperus van Yannick ook omgekeerde tapsheid maar niet belangrijk door de rest van de beweging van de boom.

Ik denk dat het gewoon een ontwikkeling van smaak is en niet zozeer een trend.

AlexW schreef : maar een boom mag altijd wel een beetje tapsheid vertonen vind ik, hoewel je in de natuur eerder slanke lijnen vindt en tapsheid maar weinig opvalt

Ik had juist begrepen dat de tapsheid niet zozeer bedoeld is om tapsheid van een boom in de natuur weer te geven, maar de illusie van perspectief - wanneer je onder een grote boom staat en omhoog kijkt ?