Ik zat na te denken over een techniek, maar kan er niets op het net over vinden...

Ik heb een taxus met een dikke stam met maar aan één kant een levende ader die aan de voorkant zit. De rest is dood hout. Kan best zo blijven, maar om de achterkant van loof te voorzien, moet dat dus van voren om de stam heen naar achter bedraad worden.

Toen dacht ik ineens, waarom zou ik niet een jong taxusplantje aan de achterkant ertegenaan vastzetten, zoals bij tanuki?

Een "echte" tanuki is natuurlijk een marriage van een stuk dood hout met een levend jong plantje, terwijl dit een marriage van een levende oude bonsai met een levend jong plantje is... is ook niet echt een ent.. of toch wel...

Iemand daar al eens van gehoord? Zou niet weten waarom dat niet zou kunnen werken... En zou het dan net zo "nep" gevonden worden als een echte tanuki?

Ik zie niet in waarom je dit niet zou kunnen gaan toepassen, in de natuur vallen zaden ook regelmatig vlak naast de boom, stammen die ineen groeien,... Misschien net iets meer "echt" dan bij tanuki. Ik denk dat je het zelf wat moet wikken en wegen maar ik ben alvast niet tegen

Heb hier ook nog nooit van gehoort, pas je het toe dan noemen wij dit een marceluki

Ik vindt dat er heel belachelijk gedaan wordt om tanuki. Er zijn zo al heel goede bomen gevormd, en als ze het verhaal ervan niet zouden gepost hebbe,je het nooit zou gezien of geweten hebbe dat de boom een stuk hout met een jong boompje is.

Dus zou zegge, go for it

Trap schreef : Ik zie niet in waarom je dit niet zou kunnen gaan toepassen, in de natuur vallen zaden ook regelmatig vlak naast de boom, stammen die ineen groeien,... Misschien net iets meer "echt" dan bij tanuki. Ik denk dat je het zelf wat moet wikken en wegen maar ik ben alvast niet tegen

Heb hier ook nog nooit van gehoort, pas je het toe dan noemen wij dit een marceluki

die is leuk, die zag ik niet aankomen

knoep schreef : Ik vindt dat er heel belachelijk gedaan wordt om tanuki. Er zijn zo al heel goede bomen gevormd, en als ze het verhaal ervan niet zouden gepost hebbe,je het nooit zou gezien of geweten hebbe dat de boom een stuk hout met een jong boompje is.

Dus zou zegge, go for it

Ben het met je eens.

De enige reden die ik me kan voorstellen waarom er moeilijk over gedaan wordt, is als je een tanuki zou willen verkopen als een dure, dikke, oude boom. Maar dan gaat het meer om de geldelijke waarde dan de artistieke waarde.

Als bonsai een kunstvorm is, dan gaat het er dus om om een visuele uitstraling te creëren. Hoe je dat doet en met wat voor middelen, is dan minder terzake doende.

Wilde stelling.

Zou zelfs durven stellen dat een heel goede tanuki waar je echt moeite voor moet doen om het te zien of waar ze na een uur discussie nog altijd niet uit zijn of het wel of niet een tanuki is, geld mag kosten in verkoop. Natuurlijk nie zoveel als en oude yama maar toch genoeg. Steekt enorm vakmanschap in denk ik zo.

Heb hier zelf ook wat doodhout ligge. Ben alleen te lui om wat te zoeken achter itoigawa stekken

Het is best een vette boom, kijk maar:
Ingewijden zullen zien dat hij van Graham Potter komt . Die heeft hem ook gestyled.

Hij heeft dat best listig gedaan, want alle takken zitten aan de voorkant op een oppervlakte van een paar vierkante centimeter. Dus hij heeft die hele boom opgebouwd door die paar takken te bedraden en over de hele hoogte van de boom te spreiden En dus ook naar de achterkant.

Maar ik zou dus aan de achterkant één of meer boompjes ertegenaan kunnen "enten"....

Potter heeft trouwens het dode hout provisorisch bewerkt en daar moet nog wel het één en ander aan verfijnd worden. Misschien iets voor een workshop met Will Baddeley, als die weer eens bij Yannick langskomt

Ja die Graham toverde soms.

Deze van minoru bonsai is zo een tanuki waar je het binnen een paar jaar niet van weet dat het er een was.

knoep schreef : Wilde stelling.

Zou zelfs durven stellen dat een heel goede tanuki waar je echt moeite voor moet doen om het te zien of waar ze na een uur discussie nog altijd niet uit zijn of het wel of niet een tanuki is, geld mag kosten in verkoop. Natuurlijk nie zoveel als en oude yama maar toch genoeg. Steekt enorm vakmanschap in denk ik zo.

Heb hier zelf ook wat doodhout ligge. Ben alleen te lui om wat te zoeken achter itoigawa stekken

Wat te denken van oeroude yama's die uit de natuur worden gehaald en waar dan compleet nieuw loof op wordt geënt en het origineel loof verwijderd? Waarom is dat dan geen tanuki?

Ik ben het volledig eens met u. De pro's kunnen allemaal goed bomen vormen, maar hoeveel van hen kunnen een degelijke tanuki maken.

Zo heb je ook yama juniper met veel dood hout en 1 levenslijn waar heel de boom van is opgebouwd. Een tanuki is vaak niet anders en dat is dan geen bonsai?

Na verloop van tijd groeit de stek ook zo vast aan het dode hout dat het 1 geheel vormt, het duurt alleen langer.

Ik ben zeker pro tanuki als het goed is uitgevoerd.